اجرای نذرواره ۷۲ خوان احسان حسینی در مازندران|۶۶۹آشپزخانه به نیت امام حسین(ع) اطعام دهی می کنند
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۳۰۰۲
معافی با بیان اینکه نذرواره ۷۲ خوان احسان حسینی، پخت ۵۱۸۴ دیگ غذای نذری در ۷۲ شهر کشور، به همت خیرین نیک اندیش و مراکز نیکوکاری استان مازندران در روز عاشورا با محوریت شهرستان های بهشهر،ساری و بابل درحال اجراست.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان مازندران،میثم معافی- مدیر کل کمیته امداد امام خمینی (ره) مازندران امروز(۶مرداد) در حاشیه اجرای طرح نذرواره ۷۲خوان احسان حسینی در مرکز نیکوکاری بهشت بابل، اظهار کرد: نذرواره ۷۲ دیگ به نام ۷۲ تن از شهدای صحرای کربلا در ۷۲ شهر بزرگ کشور و همزمان در استان مازندران در روز عاشورا در شهرهای ، ساری، بهشهر و بابل برگزار شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
️وی با اشاره به زیارت روز جمعه که درآن آمده است:هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ...گفت: ان شاالله همه عزاداری ها، تلاش ها ، همت ها و اراده های پاک و مقدسی که در راستای احیاء فرهنگ خیر و احسان و فرهنگ ناب علوی و عاشورایی در این ایام در حال انجام است در جهت تعجیل در ظهور امام زمان (عج الله ) و امر فرج اثر گذار باشد.
معافی بیان کرد: نذرواره ۷۲ دیگ و اطعام دهی جزء سنت های کهن ما در کل کشور و در استان مازندران است و با حماسه ای که مردم ما در این دهه خلق کردند ما در پویش اطعام و احسان حسینی و حمایت از ایتام و محسنین رتبه یک تا پنج کشور را داریم.
وی با اشاره به اینکه امسال در ایام محرم و صفر۶۶۹ آشپزخانه در سراسر استان از مسیر مراکز نیکوکاری محله محور در اطعام دهی فعال هستند، گفت: سال گذشته ۷۸۰ هزار پرس غذای گرم در بین نیاز مندان توزیع شد و پیش بینی می شود امسال به یک میلیون و پانصد هزار پرس برسد.
معافی خاطر نشان شد: در تمام پویش ها با توجه به همت بالای مردم نیکوکار ۱۰۰ تا ۱۴۰ درصد رشد داشتیم و درگاه ها و پایگاه های ما در این ایام در پویش به عشق حسین(ع) برای حمایت از ایتام و محسنین در خدمت مردم نیکوکار و نوع دوست مازندران هستند.
پایان پیام/286منبع: شبستان
کلیدواژه: استان مازندران احسان حسینی نذرواره ۷۲
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۳۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه دختر امام خمینی در خارج از کشور مشغول چه کاری است؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»